Hoy han salido los resultados de las becas de la Fundación Onasis para estudiar en el extranjero. Γιώργος no está entre los seleccionados para recibir una de estas becas, por lo que no podrá hacer el Máster de ELE en Granada. Como consecuencia de todo esto, tendrá que ir a hacer la mili (para entrar en la cual había pedido una prórroga [= retrasar lo inevitable] por motivos de estudios; pero ya no puede hacer más estudios), porque, efectivamente, los griegos hacen la mili. Claro, la amenaza turca siempre está ahí y cualquier día puede convertirse en realidad.
La cuestión es que no sabemos cómo nos lo vamos a montar a partir de septiembre, o noviembre, según cuándo lo acepten. Yo adelanto en exclusiva que me encantaría mudarme a Salónica, que es como una pequeña Atenas (¡y menos contaminada!) en el siempre hospitalario y agradable norte de Grecia. Seguiré informando.
El caso es que, como ambos somos unos frikis, no podemos evitar quejarnos poética(y cavafiana)mente:
Dos traducciones del lamento:
No hi ha màster per' tu, no hi ha camí.
¿I de nosaltres ara què serà sense Granada?
Aquesta ciutat alguna cosa bé resolia.
[Carles Riba (amb canvis)]
El caso es que, como ambos somos unos frikis, no podemos evitar quejarnos poética(y cavafiana)mente:
Δεν έχει μάστερ για σε, δεν έχει οδό.
Και τώρα τι θα γένουμε χωρίς Γρανάδα;
Η πόλις αυτή ήτο μια κάποια λύσις.
Dos traducciones del lamento:
No hay máster para ti, no hay camino.
Y ahora, ¿qué va a ser de nosotros sin Granada?
De algún modo esa ciudad era una solución.
[M. Castillo Didier y L. A. de Cuenca (con cambios)]
No hi ha màster per' tu, no hi ha camí.
¿I de nosaltres ara què serà sense Granada?
Aquesta ciutat alguna cosa bé resolia.
[Carles Riba (amb canvis)]